quo

quō, adv. [prop. dat. or abl. of qui].

I.

Where (rare but class.):

respondit, se nescire, quo loci esset,

Cic. Att. 8, 10:

quo loci illa nasceretur,

id. Div. 2, 66, 135:

mitte sectari rosa quo locorum Sera moretur,

Hor. C. 1, 38, 3.—

B.

Trop.

1.

For which reason, wherefore, whence:

miscella (uva) multo ante coquitur: quo prior legenda,

Varr. R. R. 1, 54:

anseres voraces sunt naturā: quo temperandum iis,

id. ib. 3, 10, 5:

quo aequior sum Pamphilo, Si, etc.,

Ter. And. 2, 5, 18; Cic. de Or. 2, 6, 25:

quo magis hoc philosopho faciendum est,

id. Fin. 3, 2, 4; id. Lael. 23, 86:

quo factum est, ut, etc.,

Nep. Milt. 7, 4; id. Them. 3, 4.—

2.

For the reason that, because:

non edepol quo te impudicam crederem,

Plaut. Am. 3, 2, 32:

quod scribis, non quo ipse audieris, sed te ipsum putare, me,

Cic. Att. 10, 1, 3:

non quo libenter male audiam, sed quia, etc.,

id. de Or. 2, 75, 305:

non eo dico, quo mihi veniat in dubium,

id. Quint. 2, 5:

neque eo nunc dico, quo quidquam illum senserim,

Ter. Heaut. 3, 2, 43:

non pol, quo quemquam plus amem, Eo feci, sed,

id. Eun. 1, 2, 16.—

II.

To or in which place, whither, where ( rel. and interrog ):

dolia, quo vinaceos condat,

Cato, R. R. 10, 2:

quo, quo, scelesti, ruitis?

Hor. Epod. 7, 1:

locus, quo exercitui aditus non erat,

Caes. B. G. 2, 16:

non longius hostes aberant, quam quo telum adici potest,

id. ib. 2, 21; Cic. Fam. 3, 5, 3.— Of persons, to whom:

dabo parasitum inanem, quo recondas reliquias,

Plaut. Stich. 1, 3, 79:

quo illae nubent?

id. Aul. 3, 5, 13:

quo lubeat, nubant,

id. ib.: hominem beatum, quo illae pervenibunt divitiae! Pompon. ap. Non. 508, 6:

homo apud eos, quo se contulit, gratiosus,

Cic. Verr. 2, 4, 18, § 38.—With gen.:

quo gentium,

where in the world, Plaut. Bacch. 4, 7, 33; id. Rud. 3, 5, 44:

quo terrarum,

Liv. 39, 54, 8; cf.:

ne hodie quidem scire videmini, quo amentiae progressi sitis,

how far, to what pitch, id. 28, 27.—

B.

Trop., to what end, for what purpose, wherefore, why:

quid hoc homine facias? aut quo civem importunum, aut quo potius hostem tam sceleratum reserves?

Cic. Sest. 13, 29:

quo tantam pecuniam?

id. Verr. 2, 2, 55, § 137:

dixit profecto, quo vellet aurum,

id. Cael. 21, 53:

nescis, quo valeat nummus? quem praebeat usum?

what money is good for, Hor. S. 1, 1, 73:

quo mihi fortunam, si non conceditur uti?

id. Ep. 1, 5, 12; Cic. Fam 7, 23, 2; Ov. Am. 3, 4, 41.—

2.

Transf., to the end that, in order that, so that, that:

quo deteriores anteponantur bonis,

Plaut. Poen. prol. 38; Ter. And. 3, 1, 14:

id adjuta me, quo id flat facilius,

id. Eun. 1, 2, 70:

quo mare finiat iram,

Ov. H. 18, 203:

fraus mea quid petiit, nisi quo tibi jungerer uni?

id. ib. 20, 23:

hi omnes Athenas se contulerunt, non quo sequerentur otium,

Nep. Pelop. 2, 1:

quo ne, = ut ne: sed eo vidisti multum, quod praefinisti, quo ne pluris emerem,

Cic. Fam. 7, 2, 1:

cautum erat, quo ne plus auri et argenti facti, quo ne plus signati argenti et aeris domi haberemus,

Liv. 34, 9.—

III.

Indef., with si, etc., to any place, anywhither:

si quo tu me ire vis,

Plaut. Aul. 2, 4, 5:

si quando Romam aliove quo mitterent legatos,

Liv. 38, 30:

si quo erat longius prodeundum,

Caes. B. G. 2, 48; Cic. Att. 8, 3, 7.